Ψ
Συμβουλευτική Ψυχολογία
Στην πολυθρόνα!
προσωπική ανάπτυξη
το κυνήγι της τελειότητας
Η ωριμότητα του ανθρώπου είναι να ξαναβρεί τη σοβαρότητα με την οποία έπαιζε όταν ήταν παιδί. Σε κάθε αυθεντικό άνθρωπο, υπάρχει ένα παιδί που θέλει να παίξει - Φ. Νίτσε
Ο βαθμός στον οποίο μπορώ να δημιουργήσω σχέσεις που διευκολύνουν την ανάπτυξη των άλλων ως ξεχωριστά άτομα, είναι μια μέτρηση της ανάπτυξης που έχω πετύχει για τον εαυτό μου - C. Rogers
Το παράδοξο είναι ότι όταν αποδεχτώ τον εαυτό μου όπως είναι, τότε μπορώ να αλλάξω! - C. Rogers
«Μην είσαι ιδιοτελής» κατάντησε να είναι το πιο ισχυρό ιδεολογικό όργανο για την κατάπνιξη του αυθορμητισμού και της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας - E. Fromm
Η εμπειρία σερβίρεται σε ατομικές συσκευασίες!
Συχνά κάποιοι άνθρωποι, ενώ έχουν κάνει σημαντικά βήματα στο να αλλάξουν κάποια πράγματα που επιθυμούν, εξακολουθούν να βλέπουν πως απόλυτα δεν έχει λυθεί το θέμα, και στρέφουν την προσοχή τους διαρκώς γύρω από κάθε λεπτομέρεια, ώστε μοιάζει πως το θέμα δε θα λυθεί ποτέ.
Μια φορά ήταν μια ηλικιωμένη και δύστροπη κυρία, η οποία έμενε δίπλα στο ποτάμι. Παραπονιόταν στην Αστυνομία ότι μια ομάδα από νεαρούς συνηθίζει να κάνει μπάνιο, με αδαμιαία περιβολή, μπροστά σχεδόν στην πόρτα της. Ο Αστυνόμος στέλνει έναν από τους άνδρες του να συστήσει στους λουόμενους να διασκεδάσουν με το νερό λίγο πιο κάτω. Την άλλη μέρα, η κυρία επανέρχεται δριμύτερη: εξακολουθεί να τους βλέπει. Ο Αστυφύλακας ξαναπηγαίνει και λέει στους νεαρούς να απομακρυνθούν όσο μπορούν περισσότερο. Την τρίτη φορά,η κυρία ξαναπηγαίνει στο Τμήμα πολύ εξοργισμένη: εξακολουθεί να τους βλέπει αν ανέβει στη στέγη και πάρει ένα ζευγάρι καλά κυάλια!
(Προσαρμοσμένο από P. Watzlawick)
υπομονή & επιμονή
αποτελεσματική επικοινωνία
Ο χρόνος, όπως η αράχνη, γνέθει αργά - Ε. Galeano
Πρέπει να δίνουμε χρόνο στο χρόνο - M. de Cervantes
Οι δυο πιο δυνατοί πολεμιστές είναι η υπομονή και ο χρόνος - Leo Tolstoy
Εάν «κολλήσεις», σχεδίασε με διαφορετικό μολύβι! -
P. Arden
Δείτε πώς χειρίζεται την κατάσταση κάποιος μυστηριώδης ταξιδιώτης:
Ο εν λόγω κύριος, λοιπόν, άνοιγε κάθε τόσο το παράθυρο του τραίνου και πέταγε έξω λίγη σκόνη, την οποία έβγαζε από μια εβένινη ταμπακέρα. «Τι σκόνη είναι αυτή;», ρωτά παραξενεμένος ένας συνταξιδιώτης. «Μα δεν είναι δική μου εφεύρεση, είναι σκόνη που διώχνει τους ελέφαντες!». «Μα, κύριε, δεν υπάρχουν ελέφαντες εδώ!». «Χα, χα, είδατε τι αποτελεσματική που είναι η σκόνη μου;»
(Προσαρμοσμένο από P. Watzlawick)
επικέντρωση
στο παρόν
διαφορετική οπτική για πράγματα & καταστάσεις
Όταν κάποιος χάνεται στο παρελθόν ή υπεραπασχολείται με το μέλλον, δεν μπορεί να είναι παρών, και η ευτυχία τον προσπερνάει...σαν ένα εκλεκτό φαγητό που το τρως στο αυτοκίνητο, στο δρόμο για το ραντεβού σου με τον οδοντίατρο!
P. Zimbardo
Σκεπτόμενοι το παρελθόν μπορούμε να βιώσουμε αισθήματα μεταμέλειας ή ντροπής, και σκεπτόμενοι το μέλλον, αισθήματα επιθυμίας ή φόβου. Όμως, όλα αυτά τα αισθήματα αναδύονται στην παρούσα στιγμή και την επηρεάζουν. Τον περισσότερο καιρό, το αποτέλεσμα που προξενούν δε μας βοηθάει να νιώθουμε καλά και ικανοποιημένοι.
Thich Nhat Hanh
Συχνά αμελούμε να δούμε τη διπλή όψη που έχουν όλα σχεδόν τα πράγματα.
Ο γέρο-Σέλιμ ζει μαζί με το μικρό του γιο σε ένα μικρό χωριό. Μια μέρα, φεύγει το καλύτερο άλογό τους. «Τι ατυχία!», σκέφτονται οι γείτονες. «Θα δούμε!», λέει ο Σέλιμ. Την επόμενη μέρα, επιστρέφει το άλογο μαζί με ένα άγριο. «Τι τύχη!», λένε οι γείτονες. «Θα δούμε!», λέει ο Σέλιμ. Την επόμενη μέρα, προσπαθώντας ο γιος του να κάνει ιππασία στο άγριο άλογο, πέφτει κάτω και σπάει το πόδι του. «Τι ατυχία!», σκέφτονται οι γείτονες. «Θα δούμε», λέει ο Σέλιμ. Μετά από λίγο χρόνο καταφθάνουν στο χωριό αξιωματικοί του Βασιλιά και λένε ότι κηρύχθηκε πόλεμος και μαζεύουν τα νεαρά παιδιά του χωριού εκτός από το γιο του Σέλιμ, γιατί ήταν τραυματισμένος. «Τι τύχη!», λένε οι γείτονες. «Θα δούμε!», λέει ο Σέλιμ.
(Προσαρμοσμένο από N. Hoffman)
αλλαγή
Είναι πιο εύκολο να φορέσεις παντόφλες παρά να στρώσεις με χαλιά όλον τον κόσμο.
Ινδικός αφορισμός
Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ για νάβρω τα παράθυρα.— Όταν ανοίξει ένα παράθυρο θάναι παρηγορία.—Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ να τάβρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω. Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία. Ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει.
Κ.Π. Καβάφης - Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984
